အလုိက္မသိတဲ႕ဂ်ပန္
................................
အနုတ္ ၁၀၀၀ ဒီဂရီ စင္တီဂရိတ္ အထိ အေအးဓါတ္ေပးနုိင္ေသာ ေရခဲေသတၱာ တမ်ဳိးကုိ ဂ်ပန္တုိ႕က တီထြင္လုိက္ၾကသည္။
ဤ ေရခဲေသတၱာ အထဲတြင္ အၾကာဆုံးေနနုိင္သူအား တုိရွီဘာ ကုပၼဏီ ကုိ အလကားေပးမယ္ဟု ေၾကာျငာလုိက္၏။
ပထမဆုံးျပင္သစ္က မိမိအရင္၀င္ထုိင္မည္ဟုေျပာ၏။
အမ်ဳိးသမီးတဦးနဲ႕ အရက္ တစ္ေသတၱာ ေပးရန္လည္းေတာင္းဆုိ၏။ဂ်ပန္တုိ႕ ကလည္းခြင္႕ျပဳ၍ ျပင္သစ္လဲ၀င္ထုိင္လုိက္၏။
အနုတ္ ၂၀၀ ဒီဂရီတြင္ တစ္မိနစ္မွ်ေအာင္ ပင္ မထုိင္နုိင္ပဲျပန္ထြက္လာ၏။
ေနာက္ ရွရုားလူမ်ဳိးမွ လည္း ေဗာ္လ္ကာ အရက္ နွင္႕သုိး.ကင္တခု ယူေဆာင္ကာ ၀င္ထုိင္လုိက္၏။
အနုတ္ဒီဂရီ ၃၀၀ ခန္႕တြင္ ရွရုားလူမ်ဳိးလည္း မခံနုိင္ေတာ႕ပဲ ခ်က္ခ်င္းဆုိသလုိ ေအာ္ဟစ္ပီး ထြက္လာျပန္၏။
တုိအခါ ျမန္မာ ကုိယ္စားလွယ္မွ ျမန္မာ႕ဆက္သြယ္ေရးမွေရာင္းခ်ေပးေသာအင္တာနက္္ဖုန္းတလုံးနွင္႕လက္ေတာ႕ တစ္လုံးကုိကုိင္ကာ မိမိ ၀င္ထုိင္မည္ဟုေျပာ၏။
ဂ်ပန္တုိ႕က လည္း အရက္ေကာယူဦးမလားဟုေမး၏။
ျမန္မာက.....နုိး။......ဟုေျပာကာေရခဲေသတၱာ ထဲ၀င္ထုိင္လုိက္ေလ၏။
အေအးဓါတ္ကုိ အနုတ္ ၁၀၀၀ ဒီဂရီ စင္တီဂရိတ္ အထိနွိမ္႕ခ်လုိက္သည္။
၁-နာရီၾကာသြား၏။ျမန္မာကားထြက္မလာ။သုိ႕နွင္႕ ဂ်ပန္အခ်င္း၂ ေျပာၾက၏။
" ဒီျမန္မာေတာ႕ ေရခဲပီး ေသေနေလာက္ပီ ထင္တယ္။တံခါးဖြင္႕ပီး သူ႕ကုိ ထုတ္ၾကရေအာင္ေဟ႕..." ..လုိ႕ဆုိပီးဂ်ပန္တေယာက္မွတံခါးကုိ ဖြင္႕လုိက္ေလ၏။
ထုိအခါ ေခၽႊးတလုံး၂ ျဖင္႕ ေရခဲေသတၱာ အတြင္းမွ ထြက္လာေသာျမန္မာက ဂ်ပန္၏ ေခါင္းကုိ တယ္လီဖုန္းျဖင္႕ထုလုိက္၏။
နုတ္မွလည္း......
" အင္တာနက္လုိင္းမမိလုိ႕ ေခၽႊးျပန္ေနရတဲ႕ၾကားထဲ ဒီေကာင္က တံခါးကုိ လာဖြင္႕ေနရေသးတယ္။အလုိက္ကန္းဆုိးလုံး၀ မသိတဲ႕ အေကာင္တဲ႕..."
အမ်ဳိးသမီးတဦးနဲ႕ အရက္ တစ္ေသတၱာ ေပးရန္လည္းေတာင္းဆုိ၏။ဂ်ပန္တုိ႕ ကလည္းခြင္႕ျပဳ၍ ျပင္သစ္လဲ၀င္ထုိင္လုိက္၏။
အနုတ္ ၂၀၀ ဒီဂရီတြင္ တစ္မိနစ္မွ်ေအာင္ ပင္ မထုိင္နုိင္ပဲျပန္ထြက္လာ၏။
ေနာက္ ရွရုားလူမ်ဳိးမွ လည္း ေဗာ္လ္ကာ အရက္ နွင္႕သုိး.ကင္တခု ယူေဆာင္ကာ ၀င္ထုိင္လုိက္၏။
အနုတ္ဒီဂရီ ၃၀၀ ခန္႕တြင္ ရွရုားလူမ်ဳိးလည္း မခံနုိင္ေတာ႕ပဲ ခ်က္ခ်င္းဆုိသလုိ ေအာ္ဟစ္ပီး ထြက္လာျပန္၏။
တုိအခါ ျမန္မာ ကုိယ္စားလွယ္မွ ျမန္မာ႕ဆက္သြယ္ေရးမွေရာင္းခ်ေပးေသာအင္တာနက္္ဖုန္းတလုံးနွင္႕လက္ေတာ႕ တစ္လုံးကုိကုိင္ကာ မိမိ ၀င္ထုိင္မည္ဟုေျပာ၏။
ဂ်ပန္တုိ႕က လည္း အရက္ေကာယူဦးမလားဟုေမး၏။
ျမန္မာက.....နုိး။......ဟုေျပာကာေရခဲေသတၱာ ထဲ၀င္ထုိင္လုိက္ေလ၏။
အေအးဓါတ္ကုိ အနုတ္ ၁၀၀၀ ဒီဂရီ စင္တီဂရိတ္ အထိနွိမ္႕ခ်လုိက္သည္။
၁-နာရီၾကာသြား၏။ျမန္မာကားထြက္မလာ။သုိ႕နွင္႕ ဂ်ပန္အခ်င္း၂ ေျပာၾက၏။
" ဒီျမန္မာေတာ႕ ေရခဲပီး ေသေနေလာက္ပီ ထင္တယ္။တံခါးဖြင္႕ပီး သူ႕ကုိ ထုတ္ၾကရေအာင္ေဟ႕..." ..လုိ႕ဆုိပီးဂ်ပန္တေယာက္မွတံခါးကုိ ဖြင္႕လုိက္ေလ၏။
ထုိအခါ ေခၽႊးတလုံး၂ ျဖင္႕ ေရခဲေသတၱာ အတြင္းမွ ထြက္လာေသာျမန္မာက ဂ်ပန္၏ ေခါင္းကုိ တယ္လီဖုန္းျဖင္႕ထုလုိက္၏။
နုတ္မွလည္း......
" အင္တာနက္လုိင္းမမိလုိ႕ ေခၽႊးျပန္ေနရတဲ႕ၾကားထဲ ဒီေကာင္က တံခါးကုိ လာဖြင္႕ေနရေသးတယ္။အလုိက္ကန္းဆုိးလုံး၀ မသိတဲ႕ အေကာင္တဲ႕..."
.......................................................................။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။................။။။။။။။။။။.။။။။။။။။။။.။။။။။။။။။။။။။။။။။။............
သုိင္းျပိဳင္ပြဲ..................
ဗမာသိုင္းသမားတစ္ေယာက္ ညေနခင္းေန၀င္ခ်ိန္ေတာင္ေျခတြင္ တစ္ဦးတည္းသိုင္းက်င့္ေနစဥ္-
ဘယ္ကေရာက္လာမွန္းမသိေသာ တရုတ္သိုင္းသမားတစ္ေယာက္ ေရာက္လာျပီး ဗမာသိုင္းသမားအား လာေရာက္စိန္ေခၚသည္
တရုတ္။ ။ေဟ့ ဗမာ မင္းနဲ႕သိုင္းျပိဳင္ခ်င္လို႔ ။
ဗမာ ။ ။ ရပါတယ္၊ဘယ္လိုျပိဳင္ခ်င္သလဲ။
တရုတ္သိုင္းသမားကအသင့္ပါလာေသာမွင္အိုးကိုထုတ္လိုက္သည္။
မွင္အိုးထဲသို႕လက္ညိဳးႏွင့္မွင္ဆြတ္လိုက္ျပီး--အေ၀းမွေျပးလာကာေကာင္းကင္ေပၚခုန္လိုက္ျပီးလက္ကိုေလထဲေ၀ွ႔ရမ္းကာ ညင္ညင္သာသာျပန္က်လာသည္-
ေကာင္းကင္ေပၚၾကည္႕လိုက္ေတာ့--ေရွာင္လင္ေက်ာ္ၾကားတရုတ္ျပည္ကသိုင္းသမား--ဟူေသာစာေၾကာင္းမွာ ေျဖးညွင္းစြာ က်လာေလသည္။
တရုတ္ ။ ။ကဲျမင္လား၊အခုမင္းအလွည့္။
ဗမာ ။ ။ရပါတယ္ ။
ေျပာေျပာဆိုဆိုမွင္အိုးကိုေျမျပင္ေပၚေမွာက္ခ်လိုက္ျပီး၊သူ၀တ္ထားေသာပုဆိုးကိုခၽႊတ္ကာ မွင္ကြက္ေပၚတက္ထိုင္လိုက္သည္။
ျပီးေနာက္ အေ၀းမွေျပးလာကာေလထဲတြင္တစ္ပါတ္ကၽႊမ္းထုိးျပီးထိုင္ခ်လိုက္သည္။
ဗမာ ။ ။ျပီးျပီ ။
တရုတ္သိုင္းသမားကေခါင္းတစ္ပတ္လည္ေလထဲေ၀ွ႔ရမ္းျပီးလိုက္ရွာသည္ ။ေကာင္းကင္ တြင္ ဘာမွမေတြ႕ ။
တရုတ္။ ။ဘယ္မွာလဲ မင္းဘာလုပ္လိုက္တာလဲ။
ဗမာသိုင္းသမားထရပ္လိုက္ျပီး ေျမၾကီးကိုလက္ညိဳးထိုးျပလိုက္သည္။
ဖင္ကြက္ရာမွင္က်န္ရစ္သည္။
ေအာက္မွာၾကည့္လိုက္စမ္း။ လိပ္ျပာပံုေလ ။
ဟဲဟဲဟဲ---ဒါေတာင္ေယာကၤ်ားမို႔လို႔ ၊မိန္းမဆိုရင္လိပ္ျပာအငယ္တစ္ေကာင္အပိုပါေသးတယ္ကြ၊ ဟဲဟဲဟဲ...မင္းရွဳံးျပီ ၊...တရုတ္....
.....................................။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။...............................................။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ဗမာ ။ ။ ရပါတယ္၊ဘယ္လိုျပိဳင္ခ်င္သလဲ။
တရုတ္သိုင္းသမားကအသင့္ပါလာေသာမွင္အိုးကိုထုတ္လိုက္သည္။
မွင္အိုးထဲသို႕လက္ညိဳးႏွင့္မွင္ဆြတ္လိုက္ျပီး--အေ၀းမွေျပးလာကာေကာင္းကင္ေပၚခုန္လိုက္ျပီးလက္ကိုေလထဲေ၀ွ႔ရမ္းကာ ညင္ညင္သာသာျပန္က်လာသည္-
ေကာင္းကင္ေပၚၾကည္႕လိုက္ေတာ့--ေရွာင္လင္ေက်ာ္ၾကားတရုတ္ျပည္ကသိုင္းသမား--ဟူေသာစာေၾကာင္းမွာ ေျဖးညွင္းစြာ က်လာေလသည္။
တရုတ္ ။ ။ကဲျမင္လား၊အခုမင္းအလွည့္။
ဗမာ ။ ။ရပါတယ္ ။
ေျပာေျပာဆိုဆိုမွင္အိုးကိုေျမျပင္ေပၚေမွာက္ခ်လိုက္ျပီး၊သူ၀တ္ထားေသာပုဆိုးကိုခၽႊတ္ကာ မွင္ကြက္ေပၚတက္ထိုင္လိုက္သည္။
ျပီးေနာက္ အေ၀းမွေျပးလာကာေလထဲတြင္တစ္ပါတ္ကၽႊမ္းထုိးျပီးထိုင္ခ်လိုက္သည္။
ဗမာ ။ ။ျပီးျပီ ။
တရုတ္သိုင္းသမားကေခါင္းတစ္ပတ္လည္ေလထဲေ၀ွ႔ရမ္းျပီးလိုက္ရွာသည္ ။ေကာင္းကင္ တြင္ ဘာမွမေတြ႕ ။
တရုတ္။ ။ဘယ္မွာလဲ မင္းဘာလုပ္လိုက္တာလဲ။
ဗမာသိုင္းသမားထရပ္လိုက္ျပီး ေျမၾကီးကိုလက္ညိဳးထိုးျပလိုက္သည္။
ဖင္ကြက္ရာမွင္က်န္ရစ္သည္။
ေအာက္မွာၾကည့္လိုက္စမ္း။ လိပ္ျပာပံုေလ ။
ဟဲဟဲဟဲ---ဒါေတာင္ေယာကၤ်ားမို႔လို႔ ၊မိန္းမဆိုရင္လိပ္ျပာအငယ္တစ္ေကာင္အပိုပါေသးတယ္ကြ၊ ဟဲဟဲဟဲ...မင္းရွဳံးျပီ ၊...တရုတ္....
.....................................။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။...............................................။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
သူရဲေကာင္းေရြးၿခယ္ပြဲ.......
....................................
တစ္ခါကဘုရင္ႀကီးတစ္ပါးသည္ ႏိုင္ငံ အတြင္းတြင္ သူရဲေကာင္းေရြးၿခယ္
ၿပီးသူေကာင္းၿပဳရန္အတြက္ အႀကံရေလသည္။ သူသည္ သူ၏ေဖာင္ေတာ္ကို
မိေခ်ာင္းမ်ား ေမြးၿမဴထားေသာ ေရကန္၏အလယ္တြင္ ေက်ာက္ခ်ေစၿပီး
မူးမတ္မ်ားကို ဤသို႕ေၾကၿငာေစသည္။
တစ္ခါကဘုရင္ႀကီးတစ္ပါးသည္ ႏိုင္ငံ အတြင္းတြင္ သူရဲေကာင္းေရြးၿခယ္
ၿပီးသူေကာင္းၿပဳရန္အတြက္ အႀကံရေလသည္။ သူသည္ သူ၏ေဖာင္ေတာ္ကို
မိေခ်ာင္းမ်ား ေမြးၿမဴထားေသာ ေရကန္၏အလယ္တြင္ ေက်ာက္ခ်ေစၿပီး
မူးမတ္မ်ားကို ဤသို႕ေၾကၿငာေစသည္။
“တိုင္းသူၿပည္သားမ်ား ခင္ဗ်ား ဘုန္းကံ ႀကီးၿမတ္ေသာ ေရႊနန္းရွင္
၏သူရဲေကာင္းေရႊးၿခယ္ ပြဲႀကီး စတင္ပါမည္ခင္ဗ်ား မိေခ်ာင္းမ်ားကို
တိုက္ခိုက္၍ ဤေရကန္ကို ကူးခတ္လာႏိုင္သူအား ဘုရင္မင္းၿမတ္ ႀကီးမွ
ဆုေတာ္လာဘ္ေတာ္မ်ား ေပးသနားၿပီး သူရဲေကာင္းအၿဖစ္ ခ်ီးေၿမာက္မည္ၿဖစ္ပါသည္။
ၿပိဳင္ပြဲ စပါၿပီခင္ဗ်ား။ “
ပရိတ္သတ္ မ်ားသည္ကမ္းလံုးၿပည့္မွ်စည္ ကားလွ၏။ အမတ္ႀကီးက
ထိုသို႕ေၾကၿငာလိုက္ေသာ္လည္း ပရိတ္သတ္ႀကီးက တုတ္တုတ္မွ်မလႈပ္။ မည္သူမွ
ေရထဲ မဆင္းရဲပဲ ၿငိမ္သက္ေနၾကသည္။ အတန္ၾကာ ေတာ့ ဘုရင္ႀကီးေဒါသထြက္လာသည္။
ငါကိုယ္ေတာ္ရဲ႕တုိင္း ၿပည္ထဲမွ ရဲစြမ္းသတိၱရွိတဲ့သူ မရွိေတာ့ ဘူး လားဟု
မူးမတ္မ်ားကို ေမးသည္။ တစ္ခဏေန ေသာ္ ေရထဲသို႕ လူတစ္ေယာက္ ဗြမ္းခနဲ႕
ခုန္ခ် သြား သည္။ မိေခ်ာင္းမ်ားက သူ႕ထံသို႕ စုၿပံဳ လုိက္ၾကေလသည္။
ထိုသူသည္ မိေခ်ာင္းမ်ားကို ေရွာင္တိမ္း ရင္း ေဖာင္ဆီသို႕
ေရာက္ေအာင္ႀကိဳးပမ္းေလ၏။ ပရိတ္သတ္ႀကီး လည္း အသက္ပင္ မရႈႏိုင္ပဲ သည္းထိတ္
ရင္ဖို စြာ ၾကည့္ရႈ႕ၾကေလသည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ထိုသူသည္ ေဖာင္ေတာ္ဆီ သို႕
ေအာင္ၿမင္စြာ ေရာက္ရွိေလ သည္။ ထိုအခါ ဘုရင္ႀကီးက အားရေတာ္မူၿပီး
ေရြဓါးဆုကို ခ်ီးၿမင့္ေလသည္။ မူးမတ္မ်ား က ခ်ီးက်ဴး စကား ဆိုၾက၏။
ပရိတ္သတ္မ်ားကလည္း ေသာင္းေသာင္းဖ်ဖ် လက္ခုပ္တီး ၾသဘာေပး ၾကေလသည္။
ထို႕ေနာက္ ပရိတ္သတ္မ်ား ၿငိမ္သက္ေစရန္ အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးက လက္ကာၿပလိုက္ၿပီး
သူရဲေကာင္းႀကီးအား “သူရဲေကာင္းႀကီး အေနနဲ႕ ပရိတ္သတ္ႀကီးကို
ဘာမ်ားေၿပာခ်င္ပါေသးသလဲခင္ဗ်ာ“ ေမးလိုက္ရာ သူရဲ ေကာင္းႀကီးမွ
ပရိတ္သတ္ႀကီးဖက္ကို လွည့္လိုက္ၿပီး.........
“ဘယ္ မေအ..... ငါ႕ကိုတြန္းခ်တာလဲကြ“ ဟူ၏။
၏သူရဲေကာင္းေရႊးၿခယ္ ပြဲႀကီး စတင္ပါမည္ခင္ဗ်ား မိေခ်ာင္းမ်ားကို
တိုက္ခိုက္၍ ဤေရကန္ကို ကူးခတ္လာႏိုင္သူအား ဘုရင္မင္းၿမတ္ ႀကီးမွ
ဆုေတာ္လာဘ္ေတာ္မ်ား ေပးသနားၿပီး သူရဲေကာင္းအၿဖစ္ ခ်ီးေၿမာက္မည္ၿဖစ္ပါသည္။
ၿပိဳင္ပြဲ စပါၿပီခင္ဗ်ား။ “
ပရိတ္သတ္ မ်ားသည္ကမ္းလံုးၿပည့္မွ်စည္ ကားလွ၏။ အမတ္ႀကီးက
ထိုသို႕ေၾကၿငာလိုက္ေသာ္လည္း ပရိတ္သတ္ႀကီးက တုတ္တုတ္မွ်မလႈပ္။ မည္သူမွ
ေရထဲ မဆင္းရဲပဲ ၿငိမ္သက္ေနၾကသည္။ အတန္ၾကာ ေတာ့ ဘုရင္ႀကီးေဒါသထြက္လာသည္။
ငါကိုယ္ေတာ္ရဲ႕တုိင္း ၿပည္ထဲမွ ရဲစြမ္းသတိၱရွိတဲ့သူ မရွိေတာ့ ဘူး လားဟု
မူးမတ္မ်ားကို ေမးသည္။ တစ္ခဏေန ေသာ္ ေရထဲသို႕ လူတစ္ေယာက္ ဗြမ္းခနဲ႕
ခုန္ခ် သြား သည္။ မိေခ်ာင္းမ်ားက သူ႕ထံသို႕ စုၿပံဳ လုိက္ၾကေလသည္။
ထိုသူသည္ မိေခ်ာင္းမ်ားကို ေရွာင္တိမ္း ရင္း ေဖာင္ဆီသို႕
ေရာက္ေအာင္ႀကိဳးပမ္းေလ၏။ ပရိတ္သတ္ႀကီး လည္း အသက္ပင္ မရႈႏိုင္ပဲ သည္းထိတ္
ရင္ဖို စြာ ၾကည့္ရႈ႕ၾကေလသည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ထိုသူသည္ ေဖာင္ေတာ္ဆီ သို႕
ေအာင္ၿမင္စြာ ေရာက္ရွိေလ သည္။ ထိုအခါ ဘုရင္ႀကီးက အားရေတာ္မူၿပီး
ေရြဓါးဆုကို ခ်ီးၿမင့္ေလသည္။ မူးမတ္မ်ား က ခ်ီးက်ဴး စကား ဆိုၾက၏။
ပရိတ္သတ္မ်ားကလည္း ေသာင္းေသာင္းဖ်ဖ် လက္ခုပ္တီး ၾသဘာေပး ၾကေလသည္။
ထို႕ေနာက္ ပရိတ္သတ္မ်ား ၿငိမ္သက္ေစရန္ အမတ္ခ်ဳပ္ႀကီးက လက္ကာၿပလိုက္ၿပီး
သူရဲေကာင္းႀကီးအား “သူရဲေကာင္းႀကီး အေနနဲ႕ ပရိတ္သတ္ႀကီးကို
ဘာမ်ားေၿပာခ်င္ပါေသးသလဲခင္ဗ်ာ“ ေမးလိုက္ရာ သူရဲ ေကာင္းႀကီးမွ
ပရိတ္သတ္ႀကီးဖက္ကို လွည့္လိုက္ၿပီး.........
“ဘယ္ မေအ..... ငါ႕ကိုတြန္းခ်တာလဲကြ“ ဟူ၏။
0 comments:
Post a Comment