ဆရာေလးတစ္ပါးရဲ႕ ရင္နင့္ဖြယ္
(၁) “အရွင္ဘုရား .. အရွင္ဘုရားတုိ ့ကူညီထားတဲ့ သီလရွင္ကုိ စက္ခ်ဳပ္သင္တန္းက လက္မခံေတာ့ဘူးတဲ့ ဘုရား”
အထက္ပါ စကားကုိ အေမာတေကာ ေလွ်ာက္ထားသူကေတာ့ သံဃာေတာ္ေတြနဲ ့သီလရွင္ေတြကုိ ေထာင္၀င္စာ ေတြ႕ေနသူ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္ဆုရွင္ ေဒၚရွဳပါ။
ဘာမ်ားျဖစ္လုိ႔ပါလိမ့္လုိ႔ ဆက္ေမးၾကည့္ေတာ့
“မွန္ပါ့ စက္ခ်ဳပ္သင္တန္းကုိ တပည့္ေတာ္ကုိယ္တုိင္ လုိက္အပ္ေပးတာေလ၊ အဲဒါ ဒီေန ့တပည့္ေတာ္ပုံကုိ ၿဂဳိဟ္တုစေလာင္းကေန ေတြ႕လုိ႔တဲ့၊ တပည့္ေတာ္ အပ္တာဆုိ လက္မခံရဲေတာ့ဘူး ဆိုၿပီး ပုိင္ရွင္က ႏွင္ထုတ္လုိက္တာပါဘုရား” ဟု ျပန္ေလွ်ာက္၏။
ေအာ္ ျဖစ္မွျဖစ္ရပေလဟုသာ ညဥ္းမိပါေတာ့တယ္။
(၂) အျပည့္အစုံ နားလည္ေအာင္ ျပန္ေျပာရရင္ေတာ့ အျဖစ္က ဒီလုိပါ၊
၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ အေရးအခင္း ျဖစ္ေတာ့ အနယ္နယ္ အရပ္ရပ္က ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြကုိ စစ္တပ္က ၀ုိင္းဖမ္းလုိ႔ ရဟန္း သံဃာေတာ္ေတြ၊ သီလရွင္ေတြ အေျမာက္အျမား အဖမ္းခံခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီ အဖမ္းခံရတဲ့အထဲက ေျမာက္ဥကၠလာပၿမဳိ႕နယ္ သစၥာသရဖူေက်ာင္းလည္း တေက်ာင္း အပါအ၀င္ပါ။ ေက်ာင္းထုိင္ ဆရာေတာ္ အပါအ၀င္ သံဃာ (၇) ပါးနဲ ့သီလရွင္(၇) ပါး အဖမ္းခံခဲ့ရတယ္။ အခ်ဳိ႕ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြနဲ႔ သီလရွင္ႀကီးေတြက သက္ေတာ္ ၇၀ ေက်ာ္ ၈၀ နီးပါး အရြယ္ေတြပါ။ ဆရာေတာ္ႀကီးတစ္ပါးနဲ႔ သီလရွင္ႀကီး ႏွစ္ပါးက ေလျဖတ္ခံထားရသူေတြ။ အဲဒီတုန္းက အဖမ္းခံခဲ့ရပုံကုိ ဆရာေလး ၀ိစိတၱက ဒီလုိ ျပန္ေျပာင္း ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။
“ညအခ်ိန္မေတာ္ႀကီးဘုရား စစ္တပ္က ၀ုိင္းၿပီး ဖမ္းတာ ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္တုိ႔ ေက်ာင္းက ဆရာေတာ္ႀကီး အပါအ၀င္ သံဃာ (၇) ပါးနဲ႔ သီလရွင္ (၇) ပါး အဖမ္းခံခဲ့ရပါတယ္ ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္တုိ႔ကုိ အႀကိမ္ႀကိမ္ ရုံးထုတ္ စစ္ေဆးၿပီး ပုဒ္မ (၂၉၅) (က)၊ ပုဒ္မ (၂၉၂) တုိ႔နဲ႔ ေထာင္ဒဏ္ (၄) ႏွစ္နဲ႔ (၃) လ အသီးသီး ခ်မွတ္ခံခဲ့ရပါတယ္ ဘုရား” ဟု ဝမ္းနည္း ေၾကကြဲစြာ တုန္တုန္ရင္ရင္ျဖင့္ ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။
“ေထာင္တြင္း အေတြ႕အႀကဳံနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့လဲ အစားအေသာက္ ကိစၥေတြ၊ က်န္းမာေရး ကိစၥေတြကေတာ့ အမ်ားသိၿပီး ျဖစ္လုိ႔ ထပ္မေလွ်ာက္ခ်င္ေတာ့ပါ ဘုရား”
“တပည့္ေတာ္ စိတ္မေကာင္း အျဖစ္ရဆုံးကေတာ့ တပည့္ေတာ္ အေမအုိႀကီး ေထာင္တြင္းမွာ အရုိက္ခံရတာကုိ မ်က္ေစ့ထဲက မထြက္ဘူး ဘုရား” ေျပာရင္း ငုိခ်င္းခ်ပါေလေတာ့တယ္။
တမိနစ္ခန္႔ ၾကာမွ အသံကုိ ထိန္းၿပီး
“တပည့္ေတာ္ အေမအုိ သီလရွင္ႀကီးက အသက္ (၆၀) ေက်ာ္ (၇၀) နီးပါး ျဖစ္ေနၿပီ ဘုရား၊ နဂိုထဲက စိတ္က သိပ္မမွန္ေတာ့ဘူး ဘုရား၊ အသက္ကလဲႀကီး အေနအထုိင္ အစားအေသာက္ကလဲ ဆင္းရဲေတာ့ စကားမ်ားတာေပါ့ ဘုရား၊ အဲဒါကုိ ေထာင္၀န္ထမ္းေတြက ဆူတယ္ ညံတယ္ ေအးေအးမေနဘူး ဆုိၿပီး အေမအုိႀကီးကုိ လက္သီးနဲ႔ ထုိးတာ သြားႏွစ္ေခ်ာင္း က်ဳိးသြားတယ္ ဘုရား၊ ေနာက္ ဘယ္ေနရာေတြ ဘာျဖစ္ကုန္လဲ မသိဘူး ဘုရား၊ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ သတိမရဘူး၊ အေတာ္ေလး ခံလုိက္ရတယ္၊ ကုိယ့္အေမအုိႀကီးကုိ ကုိယ့္ေရွ႕မွာ ေထာင္၀န္ထမ္းက လက္သီးနဲ႔ ထုိး၊ ေျခေထာက္နဲ႔ ကန္ လုပ္ေနတာကုိ တပည့္ေတာ္ ဘာမွ မေျပာႏုိင္၊ မကယ္ႏုိင္နဲ႔ ဘယ္ေလာက္ ခံစားရမယ္ဆုိတာ အရွင္ဘုရား စဥ္းစားၾကည့္ပါဘုရား” ဟု ဝမ္းနည္း ေၾကကြဲစြာ ျပန္ေျပာျပရွာပါတယ္။
အေတာ္ေလး ကုိယ္ခ်င္းစာတရား ေခါင္းပါးတဲ့ ေထာင္၀န္ထမ္းပါတကား ဟု သက္ျပင္း အခါခါ ခ်မိပါတယ္။
အဖမ္းခံခဲ့ရတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့လည္း
“တပည့္ေတာ္ တကယ္ ခံစားရတယ္ ဘုရား၊ ျဖစ္ပ်က္သြားတာေတြကုိ အစကေန အဆုံးအထိ မေမ့ဘူး ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္ရဲ႕ ဘ၀မွာ ဒါမ်ဳိး ျဖစ္လိမ့္မယ္လုိ႔လဲ တခါမွ ထင္မထားဘူး ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္တုိ႔ကုိ အျပစ္မရွိဘဲ အျပစ္ရွာၿပီး ဖမ္းလုိ႔ ၄ ႏွစ္ေက်ာ္ ေထာင္ထဲမွာ ေနခဲ့ရတယ္၊ နာနာက်င္က်င္ႀကီးကုိ ခံစားရပါတယ္ ဘုရား၊ အတတ္ႏုိင္ဆုံး တရားနဲ႔ ေျဖပါတယ္ ဘုရား၊ ဂလဲ့စား ေခ်လုိစိတ္လဲ မရွိပါဘူး ဘုရား” ဟု နာက်ည္းသံတ၀က္ တရားသံေလးတ၀က္ စြက္ၿပီး ေျဖၾကားပါတယ္။
(၃)
တပည့္ေတာ္တုိ႔ သီလရွင္ ေလးပါးလုံး ေထာင္က လြတ္ေျမာက္လာခဲ့ပါတယ္။ ေထာင္က ထြက္လာေတာ့ အရင္ ေနခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းကုိ ျပန္ပါတယ္၊ တပည့္ေတာ္တုိ႔ သီလရွင္ေတြ မေရာက္ခင္ အာဏာပုိင္ေတြက အရင္ ႀကဳိေရာက္ေနၿပီး ဒီေက်ာင္းမွာ ျပန္ေနလုိ႔ မရတဲ့ အေၾကာင္း၊ သီလရွင္ ဝတ္ခြင့္မျပဳႏုိင္ေၾကာင္း ေျပာၿပီး သီလရွင္ေတြကုိ ေမာင္းထုတ္ခဲ့တာပါ၊ ေထာင္က ထြက္ခါစ က်န္းမာေရးကလည္း မေကာင္း၊ ေနစရာ စားစရာ မရွိ၊ ဘယ္သြားရမွန္း မသိနဲ႔ တပည့္ေတာ္တုိ႔ သီလရွင္ေတြ လမ္းေပၚမွာ ေယာင္ခ်ာခ်ာ ျဖစ္ေနခဲ့တာပါ၊ ေနာက္ဆုံး တပည့္ေတာ္တုိ႔ သတိရလုိက္တာကေတာ့ အမႈ ရင္ဆုိင္ရတဲ့အခါ တရားရုံးကုိ လာၿပီး ဆြမ္းကပ္သူ၊ အ၀တ္အစား၊ ေဆး၀ါးေပးသူ၊ ေထာင္တြင္းကုိ ေထာင္၀င္စာ ပုိ႔ေပးေနသူ ေဒၚရွဳကုိပါ၊ ေဒၚရႈက သီလရွင္ေတြရဲ႕ အခက္အခဲကုိ ေျဖရွင္းေပးလုိက္လုိ႔ အထုိက္အေလ်ာက္ အဆင္ေျပသြားပါတယ္။
လြတ္လာတဲ့ သီလရွင္ ေလးပါးထဲမွာ သီလရွင္အုိႀကီး ႏွစ္ပါးကေတာ့ သူတုိ႔ရဲ႕ အမ်ဳိးေတြက တာ၀န္ယူသြားလုိ႔ အဆင္ေျပသြားပါတယ္။ တပည့္ေတာ္တုိ႔ သားအမိကေတာ့ ဦးေလးျဖစ္သူ အိမ္မွာ ကပ္ယပ္ၿပီး ေနထုိင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဦးေလးျဖစ္သူက အေၾကာ္ေရာင္းေကၽြးၿပီး ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တာပါ၊ အေတာ္ေလး ဆင္းရဲတယ္ပါတယ္ ဘုရား ဟု ေၾကာင့္ေၾကာင့္ၾကၾက ပူပူပင္ပင္ ဆုိရွာပါတယ္။
သီလရွင္လဲ ျပန္၀တ္လုိ႕လဲ မရေတာ့တဲ့ ဆရာေလး ၀ိစိတၱကုိ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းမႈ အတြက္ ေဒၚရႈက စက္ခ်ဳပ္သင္တန္း အပ္ေပးခဲ့ေပမဲ့ စက္ခ်ဳပ္ရုံ သင္တန္းပုိင္ရွင္က အထက္က ေျပာခဲ့သလုိ အေၾကာက္လြန္ၿပီး အခုလုိ လက္မခံရဲေတာ့ဘူး ဆုိတဲ့ အေျခအေနေတြ ျဖစ္လာတာပါ။ စာေရးသူလဲ မည္ကဲ့သုိ႔ ျပဳလုပ္ေပးရမည္ မသိ ျဖစ္သြားရပါတယ္။ တခုခုုေတာ့ အဆင္ေျပေအာင္ စီစဥ္ေပးရဦးမယ္ ထင္ပါရဲ႕။
(၄)
ေထာင္ထြက္ေတြရဲ႕ ဘ၀ေတြက အင္မတန္ ၀မ္းနည္း ေၾကကြဲစရာေတြပါ။ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြက အစ အာဏာပုိင္ေတြက ဒုကၡေပးမွာ ေၾကာက္လုိ႔ သူတုိ႔အိမ္ကုိ ေထာင္ထြက္ေတြ လာမွာကုိ စုိးရိမ္ၾကတယ္၊ အခုေတာ့ သူတုိ႔ ဘာဆက္လုပ္ရမွန္း မသိနဲ႔ စိတ္ဆင္းရဲစြာ ဘ၀ကုိ ရင္ဆုိင္ေနၾကပါတယ္။ သူတုိ႔လုိပဲ ေထာင္က ထြက္လာတဲ့ သံဃာေတာ္ေတြလဲ ဒီလုိ အျဖစ္ဆုိးေတြနဲ႔ ႀကဳံခဲ့ၾကရတာပါ။ ယခု နယ္စပ္ တေနရာကုိ ေရာက္ေနတဲ့ မိမိအသိ ဆရာေတာ္ ႏွစ္ပါး ဆုိရင္ ေထာင္ထဲမွာ ၁၆ ႏွစ္ ေနခဲ့ၾကရၿပီး ေထာင္က ထြက္လာတဲ့အခါ လက္ရွိ ေက်ာင္းထုိင္ဆရာေတာ္ ကုိယ္တုိင္က သိပ္ၿပီး လက္မခံခ်င္တဲ့ အတြက္ အာဏာပုိင္ေတြကုိ သူတုိ႔ ကုိယ္တုိင္ ေက်ာင္းကုိ ဘယ္ႏုိင္ငံေရးသမားေတြ လာတယ္၊ ဘယ္သြားတယ္၊ ဘယ္လာတယ္ စသည္ျဖင့္ သတင္းေတြ ေပးေနလုိ႔ ဆက္မေနရဲေတာ့ဘဲ ဇာတိရြာေတြကုိ ျပန္သြားခဲ့ရပါတယ္။
ေရာက္တဲ့ေနရာမွာ အာဏာပုိင္ေတြက ေထာင္ထြက္ ဘုန္ႀကီးေတြကုိ လက္ခံထားတဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းနဲ႔ ကူညီေနသူေတြကုိ မကူညီရဲေအာင္ နည္းမ်ဳိးစုံနဲ႔ ၿခိမ္းေျခာက္ပါတယ္။ ေထာင္ထြက္ ဘုန္းႀကီးေတြကုိလဲ ေနလုိ႔ မရေအာင္ အေႏွာင့္အယွက္ ေပးတဲ့အတြက္ ျပည္တြင္းမွာ ဆက္မေနရဲေတာ့ဘဲ ထုိင္းႏုိင္ငံ လြတ္ေၿမာက္နယ္ေျမ တေနရာကုိ ထြက္ခြာလာခဲ့ရပါေတာ့တယ္။ အဲဒီထက္ ပုိၿပီး ဆုိးတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ တခုလဲ ရွိပါေသးတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ ေျခာက္လေလာက္က ေထာင္က ထြက္လာတဲ့ ဘုန္းႀကီးအုိႀကီး တစ္ပါးရဲ႕ အျဖစ္မွန္ပါ၊ ေထာင္က ထြက္လာေတာ့ အရင္ေနခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းကလဲ လက္မခံ၊ အျခားေက်ာင္းေတြကလဲ အာဏာပုိင္ကုိ ေၾကာက္လုိ႔ လက္မခံရဲၾကဘူး။ ေနစရာ ေက်ာင္းမရွိလုိ႔ ရထားဘူတာမွာ သြားအိပ္ေနရရွာပါတယ္။ ရဲပတၱေရာင္နဲ႔ တုိးပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဒီေန႔မွ ေထာင္က ထြက္လာေၾကာင္းနဲ႔ ေထာင္ထြက္လက္မွတ္ကုိ ျပၿပီး ရွင္းၿပေပမဲ့ လက္မခံဘဲ ေထာင္က ထြက္တဲ့ေန႔မွာပဲ ျပန္လည္ အဖမ္းခံလုိက္ရပါတယ္။ တကယ့္ကုိ ၀မ္းနည္းစရာ ဗုဒၶဘာသာႏုိင္ငံ ျဖစ္ေနပါၿပီ။
န၀တ နအဖ လက္ထက္မွသည္ ဦးသိန္းစိန္အစုိးရ တက္လာတဲ့ ယေန႔အခ်ိန္ထိ ဘာသာေရး ၀န္ထမ္းေတြ ျဖစ္တဲ့ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြနဲ႔ သီလရွင္ေတြဟာ အဖိႏွိပ္ခံေနရဆဲ ဘာသာေရး အခြင့္အေရးေတြ ခ်ဳိးေဖာက္ခံေနရဆဲ ဆုံးရွုံးေနရဆဲပါ။
မတရားတာေတြ မလုပ္ၾကဖုိ႔ မွန္မွန္ကန္ကန္ လုပ္ၾကဖုိ႔ တရားေဟာတဲ့ ဆရာေတာ္ေတြရဲ႕ တရားပြဲေတြလဲ အပိတ္ခံထား ရပါတယ္။ နာဂစ္မုန္တုိင္းေၾကာင့္ ေဘးဒုကၡ ေရာက္ေနသူေတြကုိ ကူညီေပးေနတဲ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီး အေတာ္မ်ားမ်ားလဲ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ အေႏွာင့္အယွက္ ေပးမႈက မလြတ္ပါဘူး။ ယေန႔ မိမိတုိ႔ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာ အေျခအေနကုိ ျပန္ၾကည့္ရင္ အဖက္ဖက္က ခၽြတ္ၿခဳံက်ေနတာကုိ ေတြ႕ရမွာပါ။ သာသနာေတာ္ သန္႔ရွင္း တည္တံ့ ျပန္႔ပြားေရး ေဆာင္ရြက္ေနပါတယ္ ဆုိတဲ့ သံဃမဟာနာယက ဆရာေတာ္မ်ားလဲ သံဃာေတြ မတရား အဖိႏွိပ္ခံေနရတာေတြကုိ သိပါလ်က္နဲ႔ မသိခ်င္ေယာင္ မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ႏွာေစးေတာ္မူေနၾကဆဲပါ။
၂၀၀၇ ေရႊ၀ါေရာင္ အေရးအခင္း ကာလတုန္းကလဲ စစ္အာဏာရွင္ေတြက ဘုန္းႀကီးအတုေတြလုိ႔ ေျပာၿပီး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြကုိ စစ္တပ္က ၀င္စီးတုန္းကလဲ တားၿမစ္ေတာ္ မမူရွာဘူး။ ခပ္မဆိတ္ ေနေတာ္မူရွာပါတယ္။ စစ္အုပ္စုက သံဃာငယ္ေတြကုိ ႏွိပ္ကြပ္ဖုိ႔ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြ ထုတ္ၿပီး ေျပာခုိင္းတဲ့အခါမွာေတာ့ သံဃမဟာ နာယက ဆုိသူေတြဟာ ရဟန္း ဆုိတာ ဘာဓူရ ညာဓူရ လုပ္ရမယ္နဲ႔ စစ္အာဏာရွင္ေတြ အလုိက် ေျပာေတာ္မူပါတယ္။ အဲဒီလုိ အဂတိ တရားေတြ လက္ကုိင္ထားေနတဲ့ သံဃမဟာ နာယကပါ။ အဲဒီလုိ ပ်က္စီးေနတဲ့ အေျခအေနေတြကုိ သာသနာစိတ္ ရွိၾကတဲ့ ဆရာေတာ္ သံဃာေတြက အခ်ိန္မွီ မျပဳျပင္ႏိုင္ၾကရင္ မကာကြယ္ႏုိင္ၾကရင္ျဖင့္ ဗုဒၶဘုရား သာသနာ ကြယ္ေပ်ာက္ၿပီး စစ္တပ္ အလုိက် တည္ေထာင္ထားတဲ့ စစ္တပ္သာသနာေတာ္ႀကီး ျဖစ္သြားေတာ့မွာ ျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပလုိက္ရပါတယ္။
အရွင္ပညာနႏၵ
forever friends မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္....
0 comments:
Post a Comment