တိုက္တန္းနစ္ သေဘၤာတြင္ ဂီတသမားတို႔ တကယ္ အသက္စြန္႔သြား

တိုက္တန္းနစ္ သေဘၤာတြင္ ဂီတသမားတို႔ တကယ္ အသက္စြန္႔သြား

၁၉၁၂ ခုႏွစ္က တိုက္တန္းနစ္ သေဘၤာေပၚမွာ ပါဝင္တဲ့ သံစံုတီးဝိုင္းဟာ တကယ္ပဲ အသက္စြန္႔တီးသြားလား၊ ဒါရိုက္တာပဲ အပိုလုပ္တာလားလို႔ ဇေဝ ဇဝါ ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ သူတုိ႔အားလံုးဟာ တကယ္ပဲ အသက္ စြန္႔ ေဖ်ာ္ေျဖခဲ့သူမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။

သေဘၤာႏွစ္ျမွဳပ္ေနခ်ိန္ လူအမ်ား ေျပးလႊားျပီး သက္ကယ္ေလွေတြေပၚ အလုအယက္ တက္လို႔ ေနရာယူေနၾကပါတယ္။ ရုတ္ရုတ္သဲသဲနဲ႔ အားလံုး သတိလက္

လြတ္ ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ ယင္း သံစံုတီဝုိင္းဟာ ဘာမွ မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ သေဘၤာေပၚမွာ ပါဝင္သူမ်ားအားလံုး စိတ္ဂနာမျငိမ္ ျဖစ္ေနတာ သက္သာ ေအာင္ တကယ္ပဲ ေဖ်ာ္ေျဖေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သက္ကယ္ေလွနဲ႔ လိုက္ပါခြင့္ ရတာေတာင္ တုတ္တုတ္မွ် မလုပ္ပဲ ဂီတေတြထဲ စီးေမ်ာေနခဲ့ၾကတဲ့ ယင္း သံစံုတီးဝုိင္းအဖြဲ႔ကို တကယ့္ လူစြမ္းေကာင္းမ်ား အျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့ပါတယ္။ အမ်ား အသက္ရွင္ဖို႔အတြက္ အတတ္ႏိုင္ဆံုး စေတးေပးခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

Second Class မွ လိုက္ပါသြားၾကျခင္း ျဖစ္ျပီး ရွစ္ဦးနဲ႔ စုဖြဲ႔ထားတဲ့ ဂီတ သမား မ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ ျပင္သစ္နဲ႔ စေကာ့တလန္သား ႏွစ္ဦးကလြဲလို႔ က်န္တာ အဂၤလန္သားမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ သေဘၤာႏွစ္ျမွဳပ္စဥ္ ခရီးသည္ မ်ား ေၾကာက္စိတ္ကင္းေစဖုိ႔ သီခ်င္းမ်ား စံုစံုလင္လင္ တီးခတ္ပါ တယ္။ သီခ်င္းအမ်ားစုကေတာ့ အားတက္ေစမယ့္ သီခ်င္းမ်ား ျဖစ္ျပီး ေနာက္ဆံုး တီးသြားတဲ့ သီခ်င္းကေတာ့ "Nearer, My God, to Thee" ျဖစ္တယ္လို႔ အမ်ားက အသိမွတ္ျပဳ လက္ခံထားၾကပါတယ္။

အႏုပညာကုိ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျပီး အသက္စြန္႔ေဖ်ာ္ေျဖသြားၾကတဲ့ ယင္း ပုဂၢိဳလ္ ၈ ဦးအတြက္ အဂၤလန္မွာ အထိမ္းအမွတ္ အုတ္ဂူ ထားရွိေပးထားတယ္လို႔ သိရ ပါတယ္။
----
Ref: wiki

http://www.innewsmyanmar.com/2012/11/blog-post_1.html

ဂီတႏွင့္လူေတြအေပၚကယ္တင္လိုေသာစိတ္ထားမ်ားမြန္ျမတ္ၾကပါသည္။ေလးစားဘို.ေကာင္းပါတယ္။

ဘ၀နဲ.ရင္းျပီးရလာတဲ့ ဘ၀သင္ခန္းစာေတြကုိ တို႔ေတြက ဘ၀နဲ႔ရင္းစရာမလိုဘဲ စာေပမွ်ေ၀သူေတြကတဆင့္ ရလိုက္တဲ့ ဘ၀သင္ခန္းစာ တပုဒ္ပါ။