၁။ ဤေလာက၌ သူေတာ္ေကာင္း ေယာက်္ားျမတ္သည္ -
သူတစ္ပါး၏ ဂုဏ္မဲ့စကား (မေကာင္းေၾကာင္း)ကို၊ ေမးေသာ္လည္း ထင္ရွားစြာျပဳ၍မေျပာ။ မေမးလွ်င္ကား၊ အထူးဆိုဖြယ္ရာမရွိ။
ျပႆနာျပဳရန္အတြက္ ေရွးရႈေဆာင္၍ေမးလွ်င္ (သူ႔စကားကို အေျခတည္၍ စဥ္းစားဖို႔ေမးလွ်င္)၊ သူတပါး၏ ဂုဏ္မဲ့ကို၊ ေလွ်ာ့ေဖာ့၍ ဆိုင္းဆိုင္းတြတြျဖင့္ မျပည့္မစံု အက်ယ္မဖြင့္ဘဲ ေျပာဆိုတတ္၏။
ဤသည္ကား၊ ဤသူသည္ သူေတာ္ေကာင္း ေယာက်္ားျမတ္တည္း-ဟု သိအပ္ေသာ အေၾကာင္းပင္ ျဖစ္၏။
၂။ ေနာက္တမ်ိဳးကား၊ သူေတာ္ေကာင္းေယာက်္ားျမတ္သည္ -
သူတစ္ပါး၏ ဂုဏ္ရွိစကားကို၊ မေမးေသာ္လည္း ထင္ရွားစြာျပဳ၍ ေျပာတတ္၏။ ေမးလွ်င္ကား၊ အထူးဆိုဖြယ္ရာ မရွိ။
ျပႆနာျပဳရန္အတြက္ ေရွးရႈေဆာင္၍ ေမးလွ်င္၊ သူတစ္ပါး၏ဂုဏ္ကို၊ မေလွ်ာ့မေဖာ့ဘဲ မဆိုင္းမတြပင္၊ ျပည့္ျပည့္စံုစံု အက်ယ္တ၀င့္ ေျပာဆိုတတ္၏၊
ဤသည္ကား၊ ဤသူသည္ သူေတာ္ေကာင္း ေယာက်္ားျမတ္တည္း-ဟု သိအပ္ေသာ အေၾကာင္းပင္ျဖစ္၏။
၃။ ေနာက္တမ်ိဳးကား သူေတာ္ေကာင္း ေယာက်္ားျမတ္သည္ -
မိမိ၏ ဂုဏ္မဲ့စကားကို၊ မေမးေသာ္လည္း ထင္ရွားစြာျပဳ၍ ေျပာ၏၊ ေမးလွ်င္ကား အထူးဆိုဖြယ္ရာ မရွိ။
ျပႆနာျပဳရန္အတြက္ ေရွးရႈေဆာင္၍ ေမးလွ်င္၊ မိမိ၏ဂုဏ္မဲ့ကို မေလွ်ာ့မေဖာ့ဘဲ မဆိုင္းမတြပင္၊ ျပည့္ျပည့္စံုစံု အက်ယ္တ၀င့္ ေျပာဆိုတတ္၏၊
ဤသည္ကား၊ ဤသူသည္ သူေတာ္ေကာင္း ေယာက်္ားျမတ္တည္း-ဟု သိအပ္ေသာ အေၾကာင္းပင္ ျဖစ္၏။
၄။ ေနာက္တမ်ိဳးကား၊ ပညာရွိ ေယာက်္ားျမတ္သည္ -
မိမိ၏ဂုဏ္ကို ေမးေသာ္လည္း၊ ထင္ရွားစြာျပဳ၍ မေျပာ။ မေမးလွ်င္ကား အထူးဆိုဖြယ္ရာ မရွိ။
ျပႆနာျပဳရန္အတြက္ ေရွးရႈေဆာင္၍ေမးလွ်င္၊ မိမိ၏ဂုဏ္ကို ေလွ်ာ့ေဖာ့၍ ဆိုင္းဆိုင္းတြတြျဖင့္၊ မျပည့္မစံု အက်ယ္မဖြင့္ဘဲ ေျပာဆိုတတ္၏၊
ဤသည္ကား၊ ဤသူသည္ သူေတာ္ေကာင္း ေယာက်္ားျမတ္တည္း-ဟု သိအပ္ေသာ အေၾကာင္းပင္ ျဖစ္၏။
( စတုကၠ အဂၤုတၱိဳရ္၊ ဒု ပဏၰာသက ၊ ၃-အပဏၰက၀ဂ္၊ ၃-သပၸဳရိသသုတ္။ )
သူတစ္ပါး၏ ဂုဏ္မဲ့စကား (မေကာင္းေၾကာင္း)ကို၊ ေမးေသာ္လည္း ထင္ရွားစြာျပဳ၍မေျပာ။ မေမးလွ်င္ကား၊ အထူးဆိုဖြယ္ရာမရွိ။
ျပႆနာျပဳရန္အတြက္ ေရွးရႈေဆာင္၍ေမးလွ်င္ (သူ႔စကားကို အေျခတည္၍ စဥ္းစားဖို႔ေမးလွ်င္)၊ သူတပါး၏ ဂုဏ္မဲ့ကို၊ ေလွ်ာ့ေဖာ့၍ ဆိုင္းဆိုင္းတြတြျဖင့္ မျပည့္မစံု အက်ယ္မဖြင့္ဘဲ ေျပာဆိုတတ္၏။
ဤသည္ကား၊ ဤသူသည္ သူေတာ္ေကာင္း ေယာက်္ားျမတ္တည္း-ဟု သိအပ္ေသာ အေၾကာင္းပင္ ျဖစ္၏။
၂။ ေနာက္တမ်ိဳးကား၊ သူေတာ္ေကာင္းေယာက်္ားျမတ္သည္ -
သူတစ္ပါး၏ ဂုဏ္ရွိစကားကို၊ မေမးေသာ္လည္း ထင္ရွားစြာျပဳ၍ ေျပာတတ္၏။ ေမးလွ်င္ကား၊ အထူးဆိုဖြယ္ရာ မရွိ။
ျပႆနာျပဳရန္အတြက္ ေရွးရႈေဆာင္၍ ေမးလွ်င္၊ သူတစ္ပါး၏ဂုဏ္ကို၊ မေလွ်ာ့မေဖာ့ဘဲ မဆိုင္းမတြပင္၊ ျပည့္ျပည့္စံုစံု အက်ယ္တ၀င့္ ေျပာဆိုတတ္၏၊
ဤသည္ကား၊ ဤသူသည္ သူေတာ္ေကာင္း ေယာက်္ားျမတ္တည္း-ဟု သိအပ္ေသာ အေၾကာင္းပင္ျဖစ္၏။
၃။ ေနာက္တမ်ိဳးကား သူေတာ္ေကာင္း ေယာက်္ားျမတ္သည္ -
မိမိ၏ ဂုဏ္မဲ့စကားကို၊ မေမးေသာ္လည္း ထင္ရွားစြာျပဳ၍ ေျပာ၏၊ ေမးလွ်င္ကား အထူးဆိုဖြယ္ရာ မရွိ။
ျပႆနာျပဳရန္အတြက္ ေရွးရႈေဆာင္၍ ေမးလွ်င္၊ မိမိ၏ဂုဏ္မဲ့ကို မေလွ်ာ့မေဖာ့ဘဲ မဆိုင္းမတြပင္၊ ျပည့္ျပည့္စံုစံု အက်ယ္တ၀င့္ ေျပာဆိုတတ္၏၊
ဤသည္ကား၊ ဤသူသည္ သူေတာ္ေကာင္း ေယာက်္ားျမတ္တည္း-ဟု သိအပ္ေသာ အေၾကာင္းပင္ ျဖစ္၏။
၄။ ေနာက္တမ်ိဳးကား၊ ပညာရွိ ေယာက်္ားျမတ္သည္ -
မိမိ၏ဂုဏ္ကို ေမးေသာ္လည္း၊ ထင္ရွားစြာျပဳ၍ မေျပာ။ မေမးလွ်င္ကား အထူးဆိုဖြယ္ရာ မရွိ။
ျပႆနာျပဳရန္အတြက္ ေရွးရႈေဆာင္၍ေမးလွ်င္၊ မိမိ၏ဂုဏ္ကို ေလွ်ာ့ေဖာ့၍ ဆိုင္းဆိုင္းတြတြျဖင့္၊ မျပည့္မစံု အက်ယ္မဖြင့္ဘဲ ေျပာဆိုတတ္၏၊
ဤသည္ကား၊ ဤသူသည္ သူေတာ္ေကာင္း ေယာက်္ားျမတ္တည္း-ဟု သိအပ္ေသာ အေၾကာင္းပင္ ျဖစ္၏။
( စတုကၠ အဂၤုတၱိဳရ္၊ ဒု ပဏၰာသက ၊ ၃-အပဏၰက၀ဂ္၊ ၃-သပၸဳရိသသုတ္။ )
0 comments:
Post a Comment